Hallo allemaal,De 'schildpadden-excursie' met Terry en Wouter draait een beetje op een teleurstelling uit. Zo overtuigd als we zijn dat we schildpadden van heel dichtbij zullen zien, blijkt de natuur wederom niet 'te sturen'. We varen diverse keren op en neer rondom de plek waar we eerder de prachtige beesten hadden gezien en krijgen uiteindelijk 2 keer op enige afstand een schildpad in beeld. Dus gelukkig wel aangetoond dat ze er zijn...........
De rest van de middag spenderen we voor anker in de leuke baai van Keri Lake, zwemmen, snorkelen, relaxen met een biertje op het strand en we sluiten de dag af met een heerlijke maaltijd in goed gezelschap, met een goed glas Rose en met de boot op de achtergrond voor anker. Gelukkig??......JA!! De weerberichten lijken redelijk gunstig om vrijdag 29 juni richting Italie te vertrekken (250 zeemijl, ~48uur onderweg en de langste 'oversteek' die we deze reis moeten maken), lichte tegenwind en geen (onweers)buien e.d., dus nemen we na de maaltijd (altijd weer een beetje met moeite) afscheid van Terry en Wouter.Die vrijdag proberen we tot 2 keer toe Griekenland te verlaten, maar de 'Griekse goden' vinden het kennelijk voor ons nog geen tijd om te gaan. Eerst nog even lekker op ons favoriete Zakynthos strand gezwommen en wat laatste boodschappen gedaan en toen de boot vertrek-gereed gemaakt. Dan rolt er een Navtex weerbericht uit het printertje met een waarschuwing voor noordwest 6 later afnemend 4-5.
Aangezien dit weerbericht voor een heel groot zeegebied is en we op de ankerplek haast geen wind hebben, gaan we ervan uit dat er hier geen 6 staat en gaan ankerop.We motorzeilen rond de prachtige steile en witgekleurde zuidwest punt van Zakynthos om in de verte een witte zee te zien die als we dichterbij komen inderdaad 'rookt'. Van collega Joost, die hier al een keer had gevaren, had ik al begrepen dat de zuidwest kant van Zakynthos een echt 'windgat' is en hij ook al eens onverrichter zake was teruggekeerd. Felle windvlagen van 7 en een vaste wind van 6 zorgen voor een wild steigerende 'Mare' en het besluit om om te keren en terug te gaan naar de ankerplek in de baai is snel genomen. Twee uur later gaat het anker weer in de grond. Over het algemeen gaat de wind er hier s'avonds uit en we bedenken om het dan later maar weer te proberen. De rest van de middag is het ook op de ankerplek onrustig, maar tegen zevenen neemt de wind behoorlijk af en wordt poging 2 ondernomen.
Kinderen naar bed en deze keer voor de zekerheid 2 riffen in het grootzeil en wederom ronden we de hoek van het eiland waar minder wind staat als s'middags, maar nog steeds wel een kleine 5. De te varen koers is bijna in de wind en motorzeilend doen we bijna 5 knopen. Het is niet aangenaam, maar uit te houden, tot.................. (een uur- en een paar mijl westwaards van Zakynthos later) een korte, steile zeegang met golven van ruim 2 meter zorgt voor een zeer onaangename leefomgeving, 3 kinderen wakker en een behoorlijk angstige Nelly. We gooien (goed besluit!!) wederom de handdoek in de ring en keren om. In het donker lopen we de schildpadden-baai weer binnen en gooien bij een verlaten strandje het anker en nemen alletwee een hele 'goeie' borrel en hebben een goed gesprek (pfffffffffffttttttttttttttt................). Het is overigens bijna niet te geloven dat er op de ankerplek amper wind staat en net buiten de baai windkracht 5..........Zaterdag een lekker nachtje verder, kijken we met argusogen naar alle weersinformatie de we binnen bereik hebben. We zien een Transavia toestel en (denken we) Wouter en Terry vertrekken (zonder dat zij weten dat ze over ons heen vliegen). We denken vanmiddag of vanavond (zaterdag) weer te gaan en hopelijk is 3 keer scheepsrecht!! Voorspelde wind is NW/N 4, afnemend 3 en een 'moderate sea'. Die ochtend ontmoeten we op het strand een Duits stel die met 2 kleine kinderen iets verderop liggen geankerd en ook liggen te wachten op een goed weerbericht voor een oversteek naar Italie. Zij blijken een andere vorm van weerberichten ontvangen te hebben (via SMS op hun mobiele telefoon) en zeggen dat er die avond nog tot windkracht 6 wordt voorspeld voor de kust van Zakynthos. Het besluit valt zeer snel, we gaan niet vertrekken en luieren de rest van de middag op het strand. Uiteindelijk vertrekken we zondag 1 juli rond 1 uur s'middags, zeggen de Duitsers gedag die hebben besloten om maandag te vertrekken en verlaten de 'Sainte Anne'-achtige baai (voor niet insiders; Sainte Anne is een redelijk grote baai bij het gelijknamige plaatsje op Martinique - Caraibisch gebied, waar rondom oud-en-nieuw 1997/1998 diverse Nederlandse zeilschepen voor anker lagen, we gezamelijk oud-en-nieuw hebben gevierd en ik Nelly ten huwelijk heb gevraagd. Sainte Anne is niet uitzonderlijk mooi, maar toch erg aantrekkelijk, de juiste winkels, de juiste sfeer, een paar goede restaurants, helder water, een mooi strand en een heerlijke temperatuur van het water om fijn te zwemmen. Keri-lake Zakynthos heeft bijna allemaal dezelfde goede eigenschappen + natuurlijk de schildpadden).
De eerste uren zijn nog best onaangenaam, hoog aan de NW wind (4 tot 5), Fenna die weer zeeziek wordt en een redelijk hoge zee. Tegen de avond neemt, zoals door het weerbericht beloofd, de wind behoorlijk af en motorzeilen we de nacht in.
We varen door het centrum van het hogedrukgebied en dus neemt de wind af tot nul en begint het tegen de ochtend uit de andere hoek (ZW) windje 3 te waaien. Allemaal best aangenaam. De zee is hier haast 4 kilometer diep (!!), bijna een uur naar beneden lopen dus en volgens onze 'Marine leven encyclopedie' leven hier potvissen en diverse soorten dolfijnen. Van de potvissen (gelukkig........ die staan bekend om 'mogelijk agressief' gedrag) geen spoor gezien. Dolfijnen zien we 2 keer onderweg. Sinds Nanda bij ons was en we een dolfijn op enige afstand zagen zwemmen weer de eersten. De complete kusten van Montenegro, Albanie en Griekenland zijn, voor zover wij het hebben beleefd, verstoken van dolfijnen. De eerste keer deze oversteek was op diep water en Fenna zag ze het eerst om met een zeer verwonderd gezicht te roepen 'he ik zie een dolfijn!!'. De tweede keer ontmoeten we dolfijnen net voor de invaart van de straat van Messina en zien we het als een welkom in Italie. Verder zijn we op een gegeven moment meer dan 100 zeemijl van iedere kust verwijderd. In het noorden de 'hak' van de Italiaanse laars, in het oosten Griekenland, in het zuiden Libie en in het westen de 'neus' van de Italiaanse laars. De kinderen bezighouden blijkt onze grootste zorg, met spelen, leren, liedjes luisteren, wat kletsen, buiten om ons heen kijken en af en toe een uurtje een dvd. 
Dan schieten ons de 'Jeannette, Eric & Kiki' kado's weer te binnen (liggen netjes 'verstopt' natuurlijk) en krijgen de kinderen allen weer een kadootje. Vooral de zelf samengestelde cd met diverse liedjes zorgt voor een paar uur vertier. Op zee is er verder niet veel te beleven, we zien een enkel vrachtschip, horen heel wat onnozel gewauwel op de marifoon (s'nachts vooral veel 'apengeluiden', iets wat je op alle wereldzee-en tegenkomt). We hebben sinds weken weer een prachtige volledige zonsondergang (we hebben de meeste tijd aan de oostkant van de eilanden gevaren, dus dan zie je de zon achter de bergen verdwijnen) en een uur later komt de volle maan rood gekleurd op in het oosten, echt een prachtig gezicht.Tegen de 2e nacht op zee, waarin wind en zee weer aardig aantrekken, zien we tegen de achtergrond van de ondergaande zon de contouren van de Italiaanse zuidkust.
Nog 60 mijl te gaan. Bij het ochtendgloren kunnen we de Italiaanse kust goed zien en koersen we de straat van Messina in alwaar, zoals reeds door meneer Heikell (de man van de pilot) opgemerkt, een stevige tegenwind staat (25 - 30 knopen) en we met de motor vol bij een knoop of 4 overhouden. 
Het is een behoorlijk drukke zeestraat met grote containerschepen en ander vrachtverkeer. De schrik slaat ons vervolgens nog even om het hart als de motor een paar keer flink terugzakt in toeren. Zonder motor wil je hier echt niet varen!!! 
Er is geen aanwijsbare reden en gelukkig doet ie snel weer normaal (misschien wat vuil e.d.in de diesel). Aan bakboord Sicilie met jammer genoeg door de heiige lucht een wazige blik op een zachtjes rokende Etna. 
Goed kijken, Etna & rook.......
Langzaam naderen we Reggio Calabria en 46 uur na vertrek uit Griekenland meren we, door de harde wind, moeizaam af in de zeer kleine marina in een gedeelte van de commerciele haven. Fenna is gelukkig alleen de eerste dag zeeziek geweest en wondelijk genoeg daarna geen centje pijn meer........... wie het weet mag het zeggen?!!
Nog 60 mijl te gaan. Bij het ochtendgloren kunnen we de Italiaanse kust goed zien en koersen we de straat van Messina in alwaar, zoals reeds door meneer Heikell (de man van de pilot) opgemerkt, een stevige tegenwind staat (25 - 30 knopen) en we met de motor vol bij een knoop of 4 overhouden. 
Het is een behoorlijk drukke zeestraat met grote containerschepen en ander vrachtverkeer. De schrik slaat ons vervolgens nog even om het hart als de motor een paar keer flink terugzakt in toeren. Zonder motor wil je hier echt niet varen!!! 
Er is geen aanwijsbare reden en gelukkig doet ie snel weer normaal (misschien wat vuil e.d.in de diesel). Aan bakboord Sicilie met jammer genoeg door de heiige lucht een wazige blik op een zachtjes rokende Etna. 
Goed kijken, Etna & rook.......
Tijdens deze oversteek hebben we het volgende weer gehad (om aan te geven dat het weer hier nogal veranderlijk is en ook vaak niet zo klopt met de voorspellingen);- vertrek, hoog aan de wind, NW 4-5
- na 6 uur complete windstilte gedurende de eerste nacht
- s'morgens, hoog aan de wind, ZW 3- s'middags, halve wind, Z 3-4
- tegen de avond en gedurende de nacht, hoog aan de wind ZW-W 3-5
- tegen de ochtend complete windstilte
- straat van Messina, N 5-7
In ieder geval wordt je op een boot met zeiltjes wel bezig gehouden en is het maar goed dat de motor goed kan meehelpen.
Na de formaliteiten in de marina gaan we ondanks de vermoeidheid snel met de kinders de wal op en strekken de benen door naar het centrum van Reggio Calabria te wandelen en daar op een terrasje een zeer grote pizza te verorberen. Reggio Calabria is een redelijk grote en relatief nieuwe stad (ook hier in 1908 een zeer zware aardbeving, 5000 doden en 3/4 van de stad in puin) met de daarbij behorende 'lelijkheid' en wordt vooral bezocht door Italiaanse toeristen. Het schijnt hier een maffia bolwerk te zijn van de Cosa Nostra en kleine jongens vanaf 10 jaar worden hier gerecruteerd en opgeleid om mensen om te leggen. 
Deze jeugdige 'hit-kids" worden vanwege hun leeftijd berecht volgens het jeugdstrafrecht. In de hoofdwinkelstraat zien we veel sjieke winkels o.a. 'Prada' en 'Gucci', (met tasjes en kleding afgeprijsd voor maar €14.000,- ....Michel gelooft zijn eigen ogen niet....), dit ondanks dat de werkloosheid en de armoede hier het grootst is van heel Italie.Ook 'laven' we ons aan de onbeperkte stroom en het water welke we hier in de marina onbeperkt tot onze beschikking hebben. De laatste keer dat we dat onbeperkt tot onze beschikking hadden was 5 weken geleden in Gouvia marina op Corfu. We douchen tot we ribbelhuidjes krijgen, hebben lekker warm water, wassen eindelijk weer eens met ons mini wasmachientje i.p.v. op de hand de achterstallige was en hoeven niet te sparen op stroom....... heeeeerlijk!!!!
Ondertussen hebben we besloten ons vaarplan te wijzigen en de Italiaanse westkust en een bezoek aan Rome te laten voor wat die is. De westkust is ons door diverse mensen die er zijn geweest afgeraden (met de boot... in juli en augustus) en Rome kunnen we in de toekomst ook op een andere manier bezoeken. Nog twee weken, dan zijn we op de helft van onze reis en ook ongeveer op de helft van de te varen mijlen. De nieuwe route wordt een 'eilanden tocht' (in grote lijnen en natuurlijk onder het normale voorbehoud ) als volgt;- Noordkust Sicilie, met bezoek aan de (vulkanische) Eolische eilanden, ~11-7 tot ~25-7 (~240 zeemijl)
- Oversteek naar Sardinie, ~26-7 tot ~29-7 (~150 zeemijl)
- Oost en noordkust Sardinie (en mogelijk bezoek zuidkust Corsica), ~29-7 tot ~12-8 (~230 zeemijl)
- Oversteek naar Balearen (Menorca), ~12-8 tot ~15-8 (~190 zeemijl)
- Balearen, Menorca - Mallorca, Ibiza en Formentera, NE naar ZW, ~16-8 tot ~11-9 (~180 zeemijl)
- Spaanse kust tot Gibraltar, ~12-9 tot ~22-9 (~380 zeemijl in 'sneltrein vaart')
- Gibraltar naar Algarve (Lagos oid), ~23-9 tot ~15-10 (~220 zeemijl)
P.S. Mochten er mensen zijn met zeebenen (en zonder kinderangst), die het leuk vinden om met ons over te steken naar Sardinie of Balearen (voor de ervaring, de gezelligheid en om Nelly te ontlasten/ evt. voorwaarden in overleg/ in principe willen we bijdragen in de vliegkosten), dan even een mailtje naar; marecognitum.enkhuizen@gmail.com
Messina - Sicilie
Tijdens onze zoektocht komen we langs het zeer bekende Museo Nationale, waar de beroemde 'Bronzi di Riace' beelden staan, gevonden voor de kust bij Riace in 1972. Het is onze 'geluksdag', vandaag is er vrij entee. Natuurlijk maken we zelfs twee keer van de gelegenheid gebruik, eerste keer Michel met Jitse en Fenna en later die dag, een uurtje voor sluitingstijd met de hele familie.
De bronzen beelden zijn gedateerd op 5e eeuw voor Christus en bij het zien ervan, ga je echt bedenken hoe men er in die tijd in geslaagd is om zulke fantasties gedetailleerde beelden te maken. Verder staat het museum vol met gevonden voorwerpen vanaf de bronstijd. Mocht je hier ooit eens verzeilt raken, dan echt dit museum bezoeken!!
5-master??!!Tot de volgende keer! Ate a vista, crew 'Mare Cognitum'.
