Hallo allemaal,Het is Terry en Wouter week!!
Afgelopen zaterdag heel vroeg hier met het hele spul met de taxi naar het dichtbij (6km) gelegen vliegveld (betekende voor hun dat ze rond 01.30u al naar Schiphol moesten.....) waar we de met 'Jumbo Supermarkten' volgekladde Transavia Boeing net zien landen. Een heel leuk weerzien zo na een maand of 2. Al eerder geschreven, het lijken er wel 8........ De 'oudjes' moesten eerst maar eens bijslapen, dus wij gaan terug naar Zakinthos stad en mesten de boot maar weer eens uit (een 3x wekelijks ritueel wat meestal nog wel eens met wat verwensingen gepaard gaat....).
s' Avonds eten we heerlijk Grieks bij een Taveerne vlak bij het centrale plein 
en praten bij over van alles en nog wat en maken we plannen wat de rest van de week te doen. 
Natuurlijk een tochtje naar de zuidelijke baai om met Terry en Wouter ook schildpadden proberen te gaan zien en een trip naar de vaste wal, naar Katalokon, van waaruit het oude 'Olympia', alwaar de resten van de geboorte plaats van de Olympische spelen makkelijk met het openbaar vervoer is te bereiken.Maar eerst gaan we de volgende dag naar het appartementen complex waar Terry en Wouter verblijven, want daar is een...... zwembad!!!
(en geloof me, wij kunnen wel wat zoet water gebruiken om ons af te spoelen). We zwemmen heerlijk en luieren de hele dag wat rond het koele water. Vroeg in de avond wandelen we wat richting het strand van Kalamaki en zien daar dat rond een uur of acht inderdaad alle strandstoelen en parasols van het strand af worden gehaald om kennelijk tijdens de nachtelijke uren ruimte te maken voor de schildpadden. Het wordt een latertje voor de kinderen en we gaan op zoek naar wat makkelijks te eten in het 'gekkenhuis' wat een zomer-toeristen plaats (op Engelse leest) te bieden heeft. Uiteindelijk vinden we een pizzeria wat achteraf, niemand dan wij op het terras en toch heeeeeeeeel lang wachten op ons eten. Met heel erg dreinende kinderen in een veel te snelle taxi keren we terug op de boot en gelukkig is alles binnen no-time in diepe rust.Dan op naar Katalokon en Olympia!! We motorzeilen een uur of 4
en ankeren naast de haven van Katalokon. Het is warm (tegen de 40 graden) en Terry en Wouter zwemmen een rondje om de boot om af te koelen. Dan op naar het strand en het plaatsje om uit te vinden wanneer de bus naar Pirgo gaat om daarna per trein naar Olympia te rijden.
Het strand blijkt keihard en wordt gewoon gebruikt als doorgaande weg en het dorp is een surrealisties gebeuren met een zeer groot (leeg) haventerrein, 60 geparkeerde touring cars maar geen toeristen, 50 geparkeerde taxi's maar geen klanten, een leuke boulevard met cafe's met 800 zitplaatsen maar 10 bezet en vele 'kunst' winkeltjes maar gesloten...................................... 
De volgende morgen merken we het hoe en waarom als er binnen een uur 2 zeer grote cruise schepen in de haven afmeren en enige duizenden toeristen uitspugen die ....................... natuurlijk ook allemaal naar Olympia moeten! 
Wij zijn vroeg op en stappen voor achten in de bus (later blijken we ook met de trein te hebben gekunt, maar wij dachten dat het spoor niet in gebruik was), rijden een half uur en gaan er in Pirgo uit om verder te gaan met de trein. Dat blijkt nog een moeilijk verhaal, want we kunnen zo direkt het station niet vinden en iedereen die we het vragen staat stom te kijken of wuift ons maar een kant op............... Na wat rondlopen ontdekken we gelukkig toch het station en kunnen we voor €2,80 (!!, gesubsidieert??) allemaal instappen. 
Olympia is tevens het eindpunt van deze zeer nieuwe trein (EU subsidie??) en daar aangekomen blijken we het toch niet te hebben gewonnen 
van de touring cars met de cruise schip toeristen - het is gierend druk, maar zoals we al ergens hadden gelezen, dit draagt bij aan het 'plaatje Olympia', zoals het er 2500 jaar geleden moet hebben uitgezien.
Olympia is een hardstikke leuke ervaring (al was het maar om hier bij alle volgende Olympische spelen even aan terug te denken) en natuurlijk heden ten dage nog steeds het beginpunt van elke Olympische vlam . 
Uiteindelijk is het weer heel wat stapels oude stenen, maar toch geeft de omgeving en zeker het oude stadion, met de 150 meter lange hardloop baan het gevoel even al die jaren terug te kunnen kijken om te zien hoe het er toen aan toeging. 
Ongeveer 500 jaar voor Christus werden deze 'pan-hellenische' spelen voor het eerst gehouden en kwamen atleten uit het hele Griekse gebied naar deze plek om 4-jaarlijks tegen elkaar uit te komen. 
Ook tijdens de Romeinse overheersing was dit zo. Tevens was deze plek het hele jaar door een soort opleidingscentrum en werden er ook allerlei goden zoals Zeus vereert. Ongeveer 400 jaar na Christus werd deze plek op bevel van de toenmalige en net tot het Christendom bekeerde keizer met de grond gelijk gemaakt om te voorkomen dat er nog langer 'heidense rituelen' zouden plaatsvinden.Jitse en Michel kunnen zich niet inhouden en lopen de renbaan om het hardst en natuurlijk wint Jitse....
Wouter en Fenna vinden een lauwerkrans en zijn voor even 'Olympische helden'. 
Ook heeft Jitse een close-encounter met deze keer een landschildpad 
(leuker, die kan je aanraken....). Ook hier gaat de hitte en de drukte ons op een bepaald moment parten spelen en we besluiten terug te gaan om te ontdekken dat de trein net vertrokken is en de volgende pas 2 uur later vertrekt........... dus uitgebreid en leuk geluncht in het enige niet toeristische hotel dat we konden vinden. 
De terugtocht naar Katakolon natuurlijk wel helemaal per trein en na 4 uur motoren (helemaal blak) zijn we vroeg in de avond terug in Zakynthos.
Vandaag was voor allen een 'rustdag' en morgen zien we Terry en Wouter voor de schildpadden tocht. De rustdag wordt overigens goed besteed door veel te zwemmen en Nelly gooit weer eens de dinghy vol met zoet water zodat die als zwembad en badkuip dienst kan doen. Ik (Michel) had nog een klus of 10 op het programma staan (vooral met de oversteek naar Italie in het achterhoofd) en zweet de hele dag liters vocht tijdens het onderhoud aan de hoofdmotor (olie, filters, kleppen), de generator, verstaging controleren en bijstellen en zoeken naar de benodigde nautische informatie voor de Italiaanse kust.
Zoals het er nu naar uitziet (goed weerbericht) gaan we a.s. vrijdag 29 of zaterdag 30 juni beginnen aan de (hopelijk) 2-daagse tocht naar zoals het nu lijkt Reggio di Calabria, een havenstadje in de straat van Messina. Het volgende 'blog' kan dus wel even op zich laten wachten en komt uit Italie.Tot de volgende keer! Ate a vista, crew 'Mare Cognitum'.
