Hallo allemaal,

We zitten op Zakinthos, een door Engels massa-toerisme 'verpest' eiland met als grootste trekpleister veel stranden, zon, bier, schallende cafe's en de Caretta Caretta zeeschildpadden die van oudsher hier op de stranden hun eieren leggen en die door het toerisme bijna de nek zijn (worden) omgedraaid.Sinds Astokos en de Dragoneri eilanden zijn we nog met een straf windje (golven aan dek, dat was alweer enige tijd geleden....) overgestoken naar Poros op Cephalonia alwaar de 5 tot 6 keer daagse ferry-aankomst in het kleine haventje de grootste attractie was. De ferries passen net, moeten krap keren, dan anker(s) gooien en achteruit aan de kade. We vragen ons diverse keren af wat er met ons en de boot zou gebeuren als tijdens deze handelingen de motor van de ferry zou stilvallen en het anker niet wil vallen............... (boot plat en wij hopelijk ongeschonden op de kant). Veel was er verder niet op Poros te beleven (!), of het moest het gratis (illegale) internet zijn, de geweldige 4-persoons pizza met liter wijn voor 20 euro en het gratis water aan de kade waarmee we de hele boot spoelen en de dinghy aan dek volgooien zodat we ons eigen zoetwater zwembad hebben.De oversteek van Cephalonia naar Zakynthos-stad is weer een ei-tje met 5 knopen wind en een glad zee-tje, motor op 6,5 knoop en 4 uur later gaan we met de kont naar de kant vast. We worden binnen een half uur bezocht door een 'gladde' regelneef die zich voorsteld als Dionisis en 'alles' voor ons kan regelen en als 'official' is aangesteld door de haven-authoriteit voor inklaren e.d. We geven ons Griekse en nog niet gebruikte 'Cruising log' met hem mee voor de benodigde stempels en binnen 2 uur is hij terug met de stempels en een rekening voor liggeld (€14/nacht zonder water en stroom). Ook de waterman komt langs met een grote (nieuwe !!) Mercedes tankwagen met in grote plakletters op de zijkant 'Mineral water'. Wij zijn nog helemaal vol van ons waterballet op Poros, dus hoeven geen water, maar de later gearriveerde buurman laat z'n 100 liter tank vullen en moet (!) 20 euro afrekenen - wij hoeven dus geen water van deze 'oplichter', voor 20 euro kopen we later bij de Lidl 180 liter flessenwater.......Zakyntos stad is eigenlijk helemaal niet toeristies, in de grote veerhaven gaan om de haverklap grote ferries naar andere bestemmingen en veel toeristen komen maar eventjes naar (of door) de stad. Ook hier is het bijna helemaal plat gegaan tijdens de beruchte aardbeving. Er zijn enkele oude gebouwen gespaard gebleven en de rest in lelijk. We besluiten om maandag met zijn allen naar de kapper te gaan. We hebben van de toeristenmap het adres van een kapperszaak, maar dat blijkt, tijdens onze stadswandeling op zondagavond, een hele blitse salon te zijn. Wij willen liever naar een "gewone" Griekse kapper toe. Die vinden we maandagochtend en we kunnen ook nog met z'n allen terecht. De kapsalon, gerund door moeder en dochter, is leeg en we bezorgen ze die dag een topomzet (denken wij..). Voor 48 euro zijn we klaar. Fenna ziet er met haar (te) korte pony uit als Nelly op haar jeugdfoto's. Maar ach, het groeit wel weer aan.
Het is heet in de stad en gelukkig hebben we op 20 meter achter de boot een strandje waar ook veel lokalen overdag even een snelle koele duik komen nemen (sommige zo snel dat ze de motor van hun brommertje gewoon laten draaien). We lopen dus regelmatig ook even naar het water.

In voorbereiding op het bezoek van Terry en Wouter besluiten we een dagje een auto te huren om het eiland te verkennen en een 'overval' te plegen op de lokale Lidl. Als eerste gaan we naar het zuiden om de stranden te bezoeken waar de schildpadden s'nachts het strand opkruipen om hun eieren te leggen. Volgens onze informatie zou er een soort bezoekers centrum zijn. Ter plaatse aangekomen 1 dame in een hokje die elke bezoeker aansprak en ons duidelijk maakt dat we alleen aan de waterkant op het strand mogen lopen (de eieren liggen kennelijk verder op het strand). Op het strand de 2e 'oppasser' en een heleboel ligbedden met parasols en hier en daar betonijzeren omgekeerde emmers die kennelijk de plaatsen markeren waar eieren liggen. Maar geen bezoekers centrum dus........ volgens ons een gemiste kans gezien de idioot grote aantallen toeristen die met alles wat wielen heeft naar deze stranden komen om (schildpadden te zien??) vervolgens alleen maar een mooi strand te zien en wat te zonnen en te zwemmen. Wij hadden graag wat willen zien en weten over de schildpadden...........

We kijken ook nog even in Kalamaki, het dorp waar Terry en Wouter een appartement hebben gehuurd, maar kunnen het niet vinden. Daarna 'crossen' we verder naar het noorden en vinden de westelijke helft van het eiland bijna verlaten. Er zijn hier ook geen stranden, dus heeft de toerist er (kennelijk) niets te zoeken. Wel diverse kleine dorpjes onderweg met een paar restaurants waar naar iedere passerende auto wordt gezwaaid in de hoop een spaarzame klant te winnen. We stoppen bij een uitkijkpunt hoog op de kliffen waarvandaan je de zogenaamde 'wreck-bay' kunt inkijken. Daar ligt een coaster op het strand welke volgens de overlevering gebruikt werd voor smokkel en tijdens een achtervolging hier op het strand zou zijn gezet...... (mooi verhaal, zou ik ook verzonnen hebben voor het toerisme). In ieder geval is het een prachtig plaatje en brengen talrijke toeristen bootjes de toeristen op dit strand.

We besluiten de volgende dag Zakynthos stad te verlaten en in het zuiden voor anker te gaan in de Schildpadden baai (op een plek waar dat mag, er is hier regelgeving waar je mag varen en ankeren) tussen Marathonissi eiland en het plaatsje Keri (lake). Onderweg houden we natuurlijk onze ogen goed open om een schildpad te zien. Uiteindelijk wordt dit een enigzins minder leuke ervaring, want behalve een snelle glimp van een wegduikende schildpad zien we er geen van dichtbij.

Het plaatsje Keri heeft voor de kinderen een fantasties fijn zandstrand wat ook nog eens zeer langzaam afloopt, dus we genieten de hele middag van 3 in het water ravottende kinderen. Jitse en ook Fenna beginnen al wat beter te zwemmen zonder drijfpak (swimsafe) en ook snorkelen gaat ze al heel goed af. Bij de kade liggen diverse toeristen bootjes en de reclame borden beloven allemaal gegarandeerd schildpadden zien....... In overleg met Nelly besluit ik de volgende dag met Jitse en Fenna met de dinghy naar Marathonissi eiland te gaan om in de grotten te kijken en natuurlijk onderweg hopelijk toch nog een schildpad te zien. En dat gebeurt!!! De eerste die we zien en die gelijk weg blijft varen we zowat onderste boven, maar bij de tweede hebben we meer geluk en kunnen we zachtjes roeiend heel dichtbij komen (2 meter). Het zijn prachtige beesten, die rustig peddelend een stukje onder water rondscharrelen en om de paar (?) minuten even boven komen om lucht te happen. Echt fantasties om deze beesten in hun natuurlijke omgeving te zien (en dat samen met Jitse en Fenna).

Keri wordt overigens ook door Homerus in z'n Odyssee genoemd omwille van divers aanwezige zoetwater bronnen en olie die bij het prikken in de moerassige grond omhoog zou komen. Inderdaad vinden we aan de kant een moerassige delta, een bron die duidelijk stroomt en olieachtige lagen op de oevers van de stroompjes en op het water (iets voor Theo?? - lijkt mij een leukere plek om wat te gaan 'ontginnen' en 'winnen' dan de oude 10-Bravo...............). We relaxen nog een paar dagen op deze ankerplek om vervolgens terug te varen naar Zakinthos-stad wat de makkelijkste uitvalsbasis is voor ons weekje Terry en Wouter. Ondertussen steekt ook weer de oversteek-stress de kop op aangezien we bijna direct aansluitend op het aanstaande bezoek gaan oversteken naar Italie. Deze oversteek is het langste aaneengesloten stuk dat we deze reis gaan varen (~240 mijl) en zal ongeveer 48 uur duren. Gedurende de afgelopen 10 weken (het lijken er wel 30) hebben we bij elkaar 1100 mijl op het log gezet. We gaan het beleven, varen natuurlijk alleen uit bij een gunstig weerbericht en de ervaring leert dat een oversteek gewoon het aftellen van mijlen is tot je er bent. Bijna direct na aankomst in Italie staat ons volgende bezoek te wachten, broer Hans, schoonzus Denise en neef Bouke (van Nelly) vliegen 5 juli naar Italie voor een week.

We horen dat het in Nederland behoorlijk regent, hier doen we ons best zo weinig mogelijk in de zon te zijn en is het 30 - 35 graden. Hopelijk knapt het daar wat op. Tot de volgende keer! Ate a vista, crew 'Mare Cognitum'.