Hallo allemaal,Alweer een dikke week verder en heel leuke 'aanloop' gehad.
Eerst Henk een lang weekend en daarna Joop en Joke Nadort ontmoet die ook bijna 10 jaar geleden een stuk zijn meegevaren met de 'Bamba' (http://bambareis.blogspot.com) en hier in Griekenland nu met eigen boot een maand of 6 per jaar verblijven (www.doubleyo.nl).
Vrijdagavond 1 juni lagen we in Lefkas-stad voor anker om op Henk te wachten, die vanaf het vliegveld van Ioanina naar ons toe kwam. hij had wat vertraging door een kapot landingsgestel, maar arriveerde om een uur of 11 's avonds.
Gezellig bijgekletst met een biertje en blij met de 'goodies' en de bestelde spullen die Henk voor ons meebracht. Zaterdag was het mooi weer en we zijn door het Lefkas-kanaal naar "het IJsselmeer" van de Ionische Zee gevaren.
Een soort binnenzee welke aan 3 kanten door land wordt omringd met diverse eilanden erin. Dit gebied, en dan vooral het eiland Itaka komt ook voor in de Odyssee van Homerus (Griekse Mythologie).We hebben niet veel wind en besluiten een rondje om Meganissi te varen. Eerst nog even naar Nidri om Joop en Joke Nadort, van wie we weten dat ze daar liggen, gedag te zeggen en af te spreken dat we elkaar na het weekend zullen opzoeken.
Henk staat te kijken van het prachtige heldere water en krijgt acuut de kriebels om ook hier een keertje te gaan zeilen. Het is nog steeds rustig en we zien een mooi baaitje met een hoog Bounty-gehalte.
We laten het anker dichtbij het strandje in helder en diep water vallen en Henk springt overboord met een lijn en zwemt naar het strandje om de lijn aan een stuk rots vast te maken. Zo kunnen we bij draaiende wind niet op het strand verdagen.
Lekker gezwommen, alleen jammer van de Meganissi-horzels die er eer in stellen om je gewoon te pakken te nemen. Wat een akelige beesten met hun oranje en groene ogen!!!
Later kwam de wind en gingen we anker op en zeilend richting Spartachori om een ankerplaats voor de nacht te vinden en natuurlijk een lekker restaurantje om te eten (want Henk trakteerde....). In Spartachori eerst even een rondje lopen aan de wal,
aardige klim bergopwaarts naar het dorpje, een pitstop met een fles rose op een terras en later lekker vis gegeten bij Steve en Jerry (op aanraden van Joop en Joke Nadort).Volgende dag anker op met stil weer. Onderweg een (piraten)-grot gespot waar we met het bijbootje in konden. Dat moest natuurlijk geprobeerd worden. Eerst Michel met Jitse en Fenna. Het was een grot met een portaal waar je onder een boogje door moest om in een soort koepel te komen. Het stonk naar vleermuizenpoep en het water was glashelder. De wanden waren bekleed met druipsteen.
Door de deining werd het geluid van de klotsende golven versterkt en dat maakte het best spannend. Later gingen Henk en Nelly (ik); de laatste, gewapend met een grote zaklamp, had het trouwens snel bekeken. Even later begon het harder te waaien en had dit avontuur niet meer gekund.Aan de overkant van Meganissi ligt het eiland Skorpios, eigendom van de redersfamilie Onassis, met een groot huis (verscholen) en de strandhut van wijlen Jackie O. aan het strand. Het is streng verboden om het eiland te betreden en ondanks dat er niemand meer woont, gaat er elke dag een veerpontje met personeel naar het eiland.
Nog even een strand opzoeken om nogmaals te zwemmen en dan door naar Nidri om wat rond te struinen en wat te eten. Nidri is weer hetzelfde liedje; erg toeristies, veel winkels met dezelfde toeristenzooi en wat een boulevard zou kunnen zijn is nu een redelijk drukke doorgaande weg, zonder stoep !!!, zodat je moet oppassen dat ze je niet van de sokken rijden. En natuurlijk de eeuwige rommel en zwerfvuil.
In Nidri gingen we op zoek naar een redelijk authentiek eettentje met redelijke prijzen. Bingo !!! Ergens achteraf aan de waterkant een (niet bepaald sjiek te noemen) terras waar ze lekkere voorgerechten en witte wijn hadden. We hebben i.p.v. een hoofdgerecht ongeveer alle voorgerechten besteld en heerlijk gegeten.
Tegen de avond weer anker op richting Lefkas-stad want Henk moest de volgende dag weer naar z'n werk. Het was al donker toen we door het kanaal terugvoeren en jawel....we zaten vast!! Gelukkig was de bodem modder en waren we snel weer los. Henk op de uitkijk om de staken te zoeken en zonder verdere kleerscheuren lagen we om een uur of 11 weer voor anker in Lefkas. Nog even een borrel en daarna lekker slapen. Het was een welbesteed en heel gezellig weekend.
Nadat we Henk aan de kant hadden gezet ankerop en op zoek naar Joop en Joke (J&J).
We vonden ze niet bij Nidri, dus maar even gebeld en jawel, ze waren noordzijde Meganissi in een eenzaam baaitje. Wij ernaast voor anker met een achterlijn aan een boom en daarna een hartelijk weerzien (we zagen ze eens in de paar jaar ofzo) met een borrel in de kuip. Diezelfde middag slaat ook het weer om en krijgen we regen en wind (mazzel voor Henk!!!). s'Avonds lekkere Nelly maaltijd met z'n allen.
De volgende dag noodweer..... de regen komt met badkuipen tegelijk uit de lucht en er zijn ineens ook 10000 vliegen op de boot. Lekkere variabelen om eens lekker sjacharijnig te worden met z'n allen. Varen zit er niet in en we suffen een beetje binnen in de boot, doen wat schoolwerk met Jitse (waarbij Fenna ook doodleuk goed meedoet) en maken 'Jeannette, Eric en Kiki kadotjes' open
(geweldig, we hebben voor vertrek een hele zak kadotjes gekregen die we in 'noodsituaties' openmaken),
ankeren de boot opnieuw en maken voor later die middag met J&J de afspraak om naar het dichtbijzijnde dorp te lopen om te gaan eten. Later die middag knapt het weer inderdaad op en gaan we de wal op om al gauw op een T-splitsing te komen.
De weg links lijkt de goede weg (kortste weg) maar is een geitenpad en de weg naar rechts is verhard maar lijkt de verkeerde kant op te gaan. Joop gaat voor het geitenpad en de dames en kinderwagen met Sjoerd natuurlijk voor de verharde weg. Jitse (die in Joop een nieuwe opa ziet) loopt enthousiast met Joop mee en ik (Michel) besluit dan maar met de dames mee te lopen. Na een minuut of 20 horen we geschreeuw en zien Joop en Jitse (weer een J&J) hoog op een verderop gelegen heuvel tussen de bomen staan. We gaan verder om na een minuut of 10 wederom terecht te komen in een 'prettige' regenbui. De verharde weg blijkt uiteindelijk 3 kwartier tot het dorp te nemen en als we het dorp naderen zijn we ervan overtuigd dat Joop en Jitse er al moeten zijn aangezien zij de kortste weg hadden. Aangekomen geen Joop en Jitse.............. en het duurt maar een halve minuut om behoorlijk ongerust te worden. Ik loop door de 'bush' de heuvel op waarachter ik de baai waarin de boten liggen vermoed en Joke charterd een Griek met een auto om de verharde weg terug te rijden naar de boten. Ondanks deze inspanningen geen Joop en Jitse........... en het begint al aardig te donkeren. Dan de telefoon van Joke, het is Joop die met Jitse op de boot zit nadat ze de weg waren kwijtgeraakt en uiteindelijk de baai weer zagen. Iedereen een zucht van verlichting en om de avond toch leuk te maken vragen we de Griek of hij nogmaals met de auto Joop en Jitse wil ophalen (10 minuten rijden over een zeer slechte weg).
We eten gezellig, geven een goede fooi voor het taxi spelen en als we aanstalten maken om allemaal in het regenpak te gaan om terug te lopen springen de Grieken op en moeten we in de auto (pick-up, J&J met Sjoerd voorin en Michel, Nelly, Jitse en Fenna met buggy, buiten in het bakje) en worden keurig zonder kosten teruggebracht naar de boot. We waren het er al over eens, Croatie is absoluut mooier met z'n oude stadjes maar met stugge mensen en Griekenland is 'vies' met z'n vuilnis overal, maar de mensen zijn erg open, blij en gastvrij (en wij zijn liefhebbers van hun manier van koken).Na overleg wordt besloten dat de 'Mare C' en de 'DoubeYo' nog wat met elkaar gaan opvaren. De kinderen zijn blij met hun 'pseudo opa & oma' en de lokale kennis van J&J is fijn om in de buurt te hebben. Ook technisch worden er wat zaken uitgewisseld en worden J&J door Michel aan de kaartplotter met GPS 'gehangen', zodat ze zichzelf op de laptop over de kaart kunnen zien varen. Na de regenbaai gelukkig achter ons te laten zeilen we naar het eiland Ithaka naar de mooie plaats Kioni. Onderweg worden we achterop gelopen door een zogenaamde Superfast ferry en geloven onze ogen niet bij het zien van de snelheid waarmee deze behoorlijk grote schepen door het water jagen (later horen we dat de kruissnelheid tegen de 32 (!) knopen ligt).
In Kioni hebben ze beter in de gaten wat je met vuinis moet doen en ziet het er wat schoner uit. Als wij mooi aan de kade liggen komt er een grote huurboot met daarop een dikke Ier met dunne vrouw en 2 kleine kinderen. Er is bijna geen plaats meer en in onze opinie kan alleen een klaine smalle boot nog in het rijtje. 
Toch gaat de man het met veel geweld, pikhaken duw- en trekwerk en gepraat proberen. Nell word kwaad en ook Joop gaat zich ermee bemoeien. Uiteindelijk gaat het toch niet en is er veel onnodig verspilde energie.
Jitse vangt nog mooie vissen en lelijke wormen
en door watergebrek gaan we door naar het volgende eiland naar de plaats Fiskardo (filmsterren en andere mooie mensen).Ate a vista!
crew 'Mare Cognitum'
