Hallo allemaal!!
Hier weer een update van ons uit Sibenik. We hebben de laatste dagen na Zadar wat natuur meegepakt, voor anker in een eenzaam baaitje op Pasman eiland met een strandje van zeer grove kiezels en heel veel zee-egels en in het Kornati Nationaal park aan een mooring (meerboei). Hier onze eerste nederlandse medezeiler ondekt, vader met 2 jongens die een week een boot hebben gehuurd. Verder nog steeds veel Duitsers (dezelfde mannenclubjes die je ook op het IJsselmeer ziet). Ook eindelijk weer eens lekker gezeild met een windje 5 (voor Nelly al hard genoeg) in een prachtig decor. Het moet gezegd, aan de omgeving mankeert hier helemaal niets. De Kroaten zijn een beetje stug, het zeilen is een beetje lastig - weinig of veel wind en als het waait meestal ook nogal lastig omdat de wind rondom de bergen en eilanden maar wat 'zwalkt' en niet even lekker uit een bepaalde hoek waait. We hebben ondertussen zo'n 250 mijl (~450 km) sinds Koper-Slovenie op het log staan, waarvan ongeveer 200 gemotord of gemotorzeilt en 50 echt gezeild. Dit zegt wel wat van de rustige en wisselende zeilomstandigheden........... We zijn de hele harde winden overigens nu kwijt omdat de bergen hier niet zo dicht langs de kust liggen als meer naar het noorden (de zogenaamde Velebit straat).
Het Kornati Nationaal park (met diverse niet toegangkelijke gebieden) geniet z'n reputatie van de 147 op maanlandschap lijkende eilandjes. Het is op een aparte manier wel mooi moeten we zeggen, alhoewel het eigenlijk raar is dat hier vroeger wel normale vegetatie en bossen waren, maar dat die door schapenboeren in brand zijn gestoken waardoor alles van de eilanden is afgebrand en we nu met die maanpuisten zitten.
Michel klimt samen met Jitse naar een ~300 meter hoge heuvel en overziet hiervandaan het hele gebied. De bergen zijn hier van zandsteen wat gevoelig is voor erosie, wat ook goed te zien is onderweg.
Ik kijk op van de souplesse waarmee Jitse omhoog klautert en niet valt of in een spleet stapt. Op de terugreis lopen we langs een soort van restaurantje waar ze net op het punt staan een soort tonijn van een 1,5 meter lang te gaan 'opereren'. We nemen een foto en kunnen vanavond lekker uit eten en een stukje verse vis eten! Die vis was erg lekker en de naar onze smaak gepeperde rekening ook...........S'nachts worden we wakker van veel wind en onweersbuien. Michel houd een uurtje de wacht en als de ergste buien zijn overgetrokken lekker weer naar bed. De volgende dag waait het nog steeds stevig door (uiteraard) uit de verkeerde hoek. Toch maar vertrokken in de richting van Sibenik. We zoeken zoveel mogelijk de beschutting van de hoge wal tussen de vele eilanden hier en na een mijl of 12 'hotsen en klotsen' op golven van een meter of 2, bereiken we een zeer beschutte ankerplek bij het plaatsje Kaprije op het gelijknamige eiland. De Navtex (weerbericht schrijver via korte golf) rept ondertussen over 35 - 50 knopen wind voor de komende 24 uur. Dat wordt een dagje stilliggen.........
De volgende morgen rond 6 uur wakker door een hongerige Sjoerd..... (wie was er aan de beurt...) en na hem z'n pap gegeven te hebben, blijkt er nog niet zo heel veel wind te staan. Na een blik op de kaart en inschattend hoeveel 'oppertjes' we onderweg naar Sibenik zouden hebben, besluiten we direct te gaan, mede omdat Kaprije een echt 'gat' is en we eigenlijk niet zoveel zin hebben in het hier verwaait liggen. Ondanks het vroege uur is het op de ankerplek al aardig druk en hebben meer mensen kennelijk een vroege start in gedachten. Waarschijnlijk omdat het vrijdag ook wisseldag is van de gehuurde schepen (het stikt hier werkelijk van de gehuurde Bavaria's; daar is het IJsselmeer niks bij...) en de mensen die de vakantie erop hebben zitten en terug moeten naar het beginpunt.
Dus daar gaan we dan, eerst onder wat eilandjes door naar Sibernik, Jitse wordt al snel wakker en Fenna die toch een beetje katterig wordt van het gehotsebotst blijft nog lekker even liggen. De wind neemt toe, en in Sibernik gaan we even aan de kant om onze gasfles (voor het koken) te laten vullen. Het gasvulpunt blijkt 6 km. verderop te zijn, dat wordt ons verteld door een man op een brommertje. Voor 150 kuna wil hij dit klusje wel even voor ons fixen. Nou ja, het is niet echt een koopje, maar wel makkelijk en gas moeten we toch hebben. Terwijl we wachten wil er een toeristenboot achter ons komen liggen en met veel Kroaties kabaal en handgebaren maakt de schipper ons duidelijk dat we meer naar voren moeten. We hebben nog een meter of 2 ruimte tussen ons en de vissersboot voor ons, terwijl de hele kade achter de toeristenboot nog leeg is....Het kan de schipper niet snel genoeg en terwijl wij bijna tegen de vissersboot aanliggen is ie nog steeds niet tevreden. Michel begint een beetje link te worden en er gaan wat oer-Hollandse scheldwoorden richting toeristenboot. Dan komt onze gasflesvuller terug, gaan we nog even naar de markt voor wat verse groenten, fruit en vlees en vertrekken weer richting de rivier naar Skradin en de watervallen. Volgende keer weer meer!!